Oefeningen duiktechnieken/drills
Tijdens de zwembadsessies worden heel wat
oefeningen gedaan ter
verbetering/onderhouden van de conditie, ter voorbereiding op
zwembadproeven, enz.
Spijtig genoeg laat men dikwijls de kans liggen
om ook "echte" duiktechnieken, die nuttig zijn bij het "echte" duiken
effectief in te oefenen. Ook bij de openwaterduiken kan het herhalen/oefenen
van specifieke duiktechnieken/drills zeer nuttig zijn.
Hieronder volgt een reeks suggesties van nuttige/interessante oefeningen
van duiktechnieken. Veel leut ermee!
Alle
tips/suggesties/bemerkingen/aanvullingen zijn meer dan welkom!
Een optimale uitloding (= combinatie van juiste hoeveelheid
lood én juiste plaatsing/verdeling ervan)
maakt echt wel het verschil als je
denkt in termen van comfortabel en veilig duiken. Het eerste zorgt
ervoor dat je kan blijven "zweven" onderwater, het tweede zorgt er dan
verder voor dat je niet ligt te kantelen en rollen onderwater maar dat
je stabiel/neutraal kan blijven hangen onderwater in in principe gelijk
welke houding.
Spijtig genoeg is dat allemaal iets wat veelal, ook en vooral zelfs door meer ervaren duikers,
over het hoofd wordt gezien, of alleszins verkeerdelijk als niet zo
belangrijk wordt beschouwd...
Veel duikers duiken uiteindelijk met onnodig te veel kg's lood.
Je kan uiteraard argumenteren dat dit "niet erg" is want je blaast gewoon
wat extra lucht in je trimvest... en dat klopt natuurlijk helemaal niet!
Te veel lood is sowieso niet echt comfortabel duiken omdat die onnodige
extra lucht in je trimvest bij dalen/stijgen extra zal krimpen/uitzetten
en zo je trimbalans onnodig uit evenwicht haalt zodat je voortdurend
extra moet zitten bijtrimmen en je ook heel "nerveus" duikt, ttz de minste
ongewenste daling of stijging wordt gelijk uitvergroot!
En bovendien, en zeker niet onbelangrijk, zit er nog een veiligheids-addertje onder het gras: doordat
je een stuk van het volume van je trimvest (of wing) moet "misbruiken" om het
te veel aan lood te compenseren reduceer je het nuttige netto liftvermogen
van je trimvest!!! En dat kan ingeval van problemen je duur komen te
staan...
Een tip: zeker bij de eerste duiken kan het heel erg nuttig zijn om
bij iedere duik te noteren hoeveel lood ge had en waar het verdeeld zat, en welk pak, en welke
fles (ook volume en tarra noteren), enz., en of dat eindeduik met bijna
lege fles OK was enz. Ge kunt dat noteren in uw logboekje, of vb. op
dit soort tabel/overzicht.
Je kan zeer gemakkelijk je optimale loodgewicht bepalen/vaststellen:
- Bij voorkeur gewoon op het einde van de duik, met een (bijna)
lege fles en met een
lege trimvest, even rechtop in het water gaan hangen: met halfvolle
longen hang je dan net tot aan je neus in het water, adem je in dan
kom je wat hoger, adem je uit dan zak je wat. En de 'truc' is dan
net voldoende lood extra nemen, of te veel lood op de kant leggen totdat
je perfect uitgelood bent. Of je kan proberen horizontaal op -3m te gaan
hangen, met lege trimvest en quasi lege fles en "halve" longen, en
met de correcte hoeveelheid lood kan je daar dan probleemloos blijven
zweven. Je zal zien dat je volgende duik(en) gelijk een heel stuk
comfortabeler wordt met de juiste uitloding !!!
Is uw fles eindelijk toch niet bijna leeg, geen nood, dan kunt ge toch uw
correcte uitloding doen met wat er nog op de fles zit en dan telt ge
nadien het gewicht van de resterende lucht in uw fles gewoon bij uw
"correcte" uitloding (zie tabel hiernaast).
- Je kan eventueel dezelfde test ook op het begin van de duik
doen, i.c. lood
bij/af totdat je met halve longen en lege trimvest net tot aan je neus
in het water hangt, en dan hangt je gewoon volgens het type fles (volume
en vuldruk) de nodige kilo's bij om rekening te houden met het gewicht
van de lucht in je fles (want het is op het einde van de duik, als
je fles quasi leeg is en het gewicht van die lucht dus weg is, dat je
nog steeds optimaal dient uitgelood te zijn).
Opmerking: je vindt hier
een tabel met een schatting (volgens de Ideale Gaswet, en bij 10C)
met een overzicht van het gewicht van de lucht in je fles ifv druk
en flesvolume. Doe er ivm je uitloding wel 10% bovenop om te bepalen
hoeveel kilo's lood dit betekent want het lood zelf ondervindt
onderwater ook een opwaartse kracht...).
Opmerking: een mogelijk probleem bij het bepalen van
je uitloding op het begin van de duik is dat er, en zeker bij de
goed aansluitende semi-droogpakken, nog behoorlijk wat lucht in je pak
zit en dat zou dan bij het bepalen van de uitloding aanleiding kunnen
geven tot onnodig te veel lood... Op het einde van de duik is er normaal
gezien bij een (semi)natpak voldoende water ingesijpeld om die lucht te
verwijderen en het is dan op dat moment dat je je optimale uitloding
nodig hebt. Vandaar de voorkeur om je optimale uitloding te bepalen
op het einde van de duik!
- A propos: eens je v.b. in volledige uitrusting in het zwembad of
in zoetwater, je optimale zoetwater-uitloding kent kan je dan ook
gemakkelijk snel even bepalen hoeveel extra lood
voor zoutwater je nodig hebt.
- Misschien even iets over het fabeltje van overgewicht en
'daarom' heel veel lood nodig hebben...
(of omgekeerd, veel
vermageren en dan ineens 'veel minder' lood nodig hebben)
Je moet eigenlijk
al verschrikkelijk veel overgewicht en vet hebben vooraleer je een
kilootje extra lood nodig hebt. Effe rekenen: gemiddeld zit het
soortelijk gewicht van een mens rond de 0.97kg/liter, spierweefsel
zit rond de 1.06kg/liter en menselijk vetweefsel rond de 0.95kg/liter.
20kg vetweefsel vertegenwoordigt dan 21 liter (water)volume en
vereist dus een kilootje lood ter compensatie. 20kg "gemiddeld"
menselijk weefsel vertegenwoordigt dan 20.6 liter (water)volume
en vereist dus ongeveer 0.4kg lood ter compensatie... uiteindelijk
is dan het verschil tussen 20kg "gewoon" weefsel en 20kg "puur vet"
slechts amper een halve kg lood... Oftewel, 20kg overgewicht
in de vorm van "puur vet" betekent maar 1 kilootje lood meer
in vergelijk met iemand zonder die extra 20kg...
- En nog een ander fabeltje: 't is een beginner, dus
voor alle zekerheid toch een paar kilo's meer lood, dat kan geen
kwaad... Tja,
als je het een beginner vooral heel echt en onnodig moeilijk en
oncomfortabel wil maken onderwater, dan moet je die vooral zwaar
gaan overloden! Iedere kg te veel lood betekent een liter te veel lucht
in je trimvest, en bij het zakken blijft die kilo lood nog steeds een
kilo lood maar die liter lucht wordt bijeengedrukt en om dat te
compenseren moet er extra lucht in de trimvest worden geblazen. Bij
het stijgen blijft die kilo lood een kilo lood maar die liter lucht
zet uit en zorgt voor meer lift en dan moet je extra lucht dumpen uit
de trimvest. Je zit dus niet alleen onnodig extra lucht bij/uit je
trimvest te laten, je maakt je uittrimming onnodig extra gecompliceerd,
maar je zit ook met enkele onnodige bijkomende veiligheidsproblemen
want iedere kilo lood neemt een liter (of kg) nuttig liftvermogen
van je trimvest weg en op diepte kan je die liter (of kg) dan misschien
net te kort hebben, je zit daarnaast ook met een vergroot risico op
een blowup want iedere kilo te veel lood betekent onnodig een liter meer
lucht in de trimvest die bij een stijging uitzet en voor meer extra
lift zorgt dan strikt nodig bij een correcte uitloding... Gewoon
correct uitloden, niet meer, niet minder!
Optimaal comfort onderwater, en ZONDER rugpijn... het kan zo
eenvouding zijn !
Als je je optimale/nodige hoeveelheid lood hebt bepaald kom je bij het
tweede aspect van een optimale uitloding, namelijk de optimale
plaatsing/verdeling van het lood (en uiteraard ook de plaatsing van je
fles!): je moet er proberen voor te zorgen dat
je zwaartepunt samenvalt met je "perspunt" (of "drukkingspunt" = zwaartepunt van het
verplaatste watervolume), en dit moet er dan voor zorgen dat je onderwater
bij een gepaste uittrimming in iedere "stand" (horizontaal, vertikaal,
desnoods ondersteboven, enz.) kan blijven hangen zonder te moeten
bijsturen met je vinnen of handen. De 'truc' hierbij is de hoeveelheid
lood die je bij hebt optimaal te plaatsen, v.b. een stuk op je loodgordel
en daar kan je dan spelen met dat lood voor/achter te verschuiven, of
een stuk in de zakken van je trimvest, of
aan je fles (zeker bij lichtere alu-
of composiet/carbon-flessen kan het erg nuttig/nodig zijn om de fles zelf
met wat extra lood aan de onderkant van de fles in balans te brengen!),
totdat je een
optimaal neutraal evenwicht bekomt, en denk eraan dat je eventueel ook
je fles(sen) wat hoger of lager kan hangen op je trimvest of backpack
en dat dit ook een niet te onderschatten effect heeft! Idealiter zitten
in een horizontale duikpositie alle krachten ivm trimvest/fles/lood
netjes op dezelfde vertikale lijn en hebben geen netto draaimoment. Dit
betekent in de praktijk dat als je het midden van fles ter hoogte van
de flessenband van je trimvest hebt zitten en je lood (gordel of
geïntegreerd maar hier is dat automatisch zo) ook ongeveer op
die lijn alvast je setje + lood netjes in balans zijn wat draaien/kantelen
betreft en een bijkomend maar zeker niet onbelangrijk voordeel is dat
je die manier je rug spaart!... want veel mensen duiken met hun
loodgordel niet op dezelfde vertikale lijn (in duikhouding) als de
buikband en perspunt van hun trimvest en dan zit onderwater het lood
hun heupen naar beneden te trekken en de lucht in de trimvest hun
borstkas omhoog en zo'n foute plaatsing van de loodgordel is dan
de beste garantie op rugpijn en door
je materiaal gepast te configureren is dat probleem gelijk van de baan!!!
Het kan overigens zeker ook geen kwaad om een gebalanceerde set
te overwegen, d.w.z. een setje (=fles+trimvest) dat op zichzelf einde
duik met een quasi lege fles en trimvest ook zo neutraal mogelijk is.
Op die manier bekom je dat je als duiker op zich, in je pak, zo neutraal
mogelijk bent (hetgeen ontegensprekelijk een voordeel biedt moest je
v.b. onderwater, of aan de oppervlakte, omdat je vast bent geraakt of
wat dan ook ooit even je setje moeten afleggen) en dat het geheel van
jezelf plus je setje automatisch gebalanceerd is.
Spendeer hier allemaal wat aandacht aan en je zal zien dat je volgende
duik(en) dan veel comfortabeler zullen zijn!
Nog even als toetje: het correct fitten van je trimvest zodat je volgende
courante problemen/fouten vermijdt namelijk
monoflessen die op je rug "rollen" tijdens de duik en
een trimvest die 'knelt' als je die helemaal opblaast!
Bij een klassieke trimvest dient de
brede (dikwijls uitgerust met Velcro als sluitingsmechanisme) buikband/
cumberband om je fles (via de backpack van je trimvest) zo goed/stevig
mogelijk op je rug te leggen en te houden. Dit is eigenlijk de allerbelangrijkste band/bevestiging van je fles, dus zorg er begin van de
duik voor dat die band optimaal vast zit en aangesnoerd is, d.w.z.
trimvest helemaal leeg en je buik intrekken en uitademen om je buik zo
'smal' mogelijk te maken en dan die band zo goed mogelijk aantrekken.
De schouderriemen dienen
uiteindelijk gewoon om te beletten dat je fles te veel achteruit zou
kantelen als je stapt maar die dienen in essentie niet direct om je
fles vast op je rug te leggen en te beletten dat die gaat rollen tijdens
de duik, daarvoor dient je buikband/cumberband!
Ook heel belangrijk is vervolgens de riem/gesp helemaal vooraan op je trimvest, net voor die brede cumberband. Die riem moet gewoon de zijflappen van je trimvest een beetje bij mekaar houden als je de trimvest helemaal opblaast... maar
moet ook ruimte bieden om de trimvest helemaal te kunnen opblazen zonder dat
die dan gaat "knijpen" en de lucht uit je longen proberen duwen! Dus NOOIT
die riem/gesp helemaal strak aantrekken want dan ga je het erg benauwd
krijgen als je je trimvest opblaast... niet doen dus, gewoon losjes aantrekken
en best vooraf voor je onderduikt checken of je je trimvest helemaal kan
opblazen zonder dat die gaat knellen.
En uiteraard ook heel belangrijk is de juiste maat van trimvest.
Bij een veel te kleine gaat ge sowieso al problemen hebben om de brede
cumberband goed aan te passen zonder dat die onderwater terug loskomt
en dat zou ge eventueel (als voor de rest alles OK is) nog kunnen omzeilen
met een verlengstuk van de cumberband, maar heel belangrijk is het
dan doorgaans veel kleinere liftvermogen van zo'n trimvest en dan kunt ge
op diepte met een dik natpak in de problemen komen.
En een trimvest mag ook niet veel te groot zijn omdat ge dan onderwater
"wiebelt" in uw trimvest en uw fles kantelt de hele tijd en ge ligt dan
niet stabiel noch comfortabel in het water. Ge kunt al bovenwater, zelfs
zonder uw duikpak aan en zonder fles gemonteerd, met de volgende
vuistregel controleren of zo'n trimvest niet te groot is door met een
lege trimvest de zijranden van de 2 zijflappen voor uw buik naar mekaar
te trekken en zonder duikpak mogen die randen tot maar hooguit een
vingerbreedte naar mekaar toe komen, en met duikpak aan een spatie
van minstens 3-4 vingers breed.
Recupereren van het mondstuk
Een even geruststellende als belangrijke oefening/skill
is het recupereren van
het mondstuk: gewoon even de ontspanner 'wegsmijten' onderwater...
en dan ga je even horizontaal op je rechterzijde hangen onderwater en
je mondstuk gaat automatisch door zijn gewicht netjes omlaag hangen
aan de middendrukslang. Als je dan met je rechterhand, vertrekkende van
op je rechterdij, een lange en brede ronde 'schepbeweging' maakt naar
achter en dan zo verder opzij naar voor vang je automatisch de
middendrukslang in je arm en heb je zo je ontspanner terug.
Trimoefeningen
Idem dito voor wat betreft gewoon wat trimoefeningen. V.b.
eens in het ondiep een fin pivot oefenen: hierbij dien je zo uit te
trimmen dat je net met de punten van je vinnen de grond raakt als
"scharnierpunt" en je zelf schuin omhoog in het water hangt met
halfvolle longen. Als je dan inademt kom je wat rechter, adem je uit
zak je een beetje. Het kan hierbij zeer nuttig zijn om je duikmaat
eens zelf te laten aanvoelen wat de enorme capaciteit is van de
longen als "ingebouwde trimvest"!!! Zeer nuttig/handig om kleine
dieptecorrecties uit te voeren door gewoon wat extra in of uit te
ademen en dat kan best nuttig zijn bij v.b. OW-fotografie, of als je
even van je diepte afwijkt als je "in het blauw" aan het zwemmen bent.
Een andere simpele en zeer nuttige trimoefening is "in het blauw",
of tegen een rechte wand of langs een vertikale koord, zodat je een
referentie hebt, horizontaal uittrimmen en zodanig dat je
zonder te bewegen stil blijft hangen en alleen met je ademhaling
telkens wat stijgt of zakt. Dit is een mooie oefening voor het
horizontaal uittrimmen en met minimale inspanning blijven hangen
tijdens v.b. de (veiligheids)trap. Het is ook het ideale vertrekpunt
voor een parcours "in het blauw" waar je moet proberen op dezelfde
diepte te blijven hangen. Ook hier is het van belang te wijzen op
het gemak/nut van bijtrimmen met de longen! Als je correct
uitgetrimd bent en je zakt wat, dan zal de toenemende waterdruk de
lucht in je trimvest bijeenpersen en zak je nog meer, maar je kan
dat snel bijsturen door gewoon even wat dieper in te ademen en zo
terug op de correcte diepte te komen waarna je verder terug gewoon
kan ademen. En omgekeerd, als je wat
stijgt, adem je gewoon even wat meer uit totdat je terug tot de
correcte diepte gezakt bent, en dan adem je nadien weer gewoon
verder. Werkt prima! En veel efficiënter en stabieler en sneller
dan constant zitten bijtrimmen met je inflator...
Gecontroleerde opstijgingen in het blauw
Wat enigszins aansluit bij het optimaal trimmen is het uitvoeren
van een gecontroleerde opstijging in het blauw. Gewoon dus
zonder enig visueel referentiepunt, met alleen maar je dieptemeter en/of
duikcomputer, en indien mogelijk liefst in horizontale positie (want
anders kan je je trimfouten nog "foefelend" corrigeren door bij te
palmen en dat is niet de bedoeling he...), te
stijgen met inachtname van de max. stijgsnelheid, en als oefening
v.b. te mikken op max. 50% van de toegelaten stijgsnelheid.
Je kan tijdens deze oefening ook proberen je stijgsnelheid te
correleren aan wat je ziet gebeuren met "de kleinste luchtbellen"
om zo voor in de toekomst een referentie te hebben zonder dat je
constant op je dieptemeter moet zitten kijken...
Je moet deze oefening de eerste keer misschien niet "echt" in het blauw gaan doen,
je kan v.b. gewoon beginnen tegen een wand (v.b.
in een steengroeve), of je OSB oplaten en de OSB-lijn als referentie
nemen, of je oefent in een steengroeve terwijl je tegen de wand
opstijgt maar zo gedraaid dat je de wand niet ziet...
Je kan ook als oefening "getrapt" stijgen vanop diepte, ttz. een korte
afstand stijgen en daar dan netjes uitgetrimd even blijven hangen, terug
een kleine afstand stijgen en opnieuw blijven hangen, enz.
Eigenlijk zou je deze oefeningen echt perfect "bijna blindelings" onder de
knie moeten hebben vooraleer je je aan gelijk welke stijgproef waagt...
En bij dat gecontroleerd stijgen kan je ook afspreken dat je om de
paar meter effen stil blijft hangen en dan pas weer doorstijgen, enz.
A propos... probeer ook een de laatste 6m of zo extra traag te stijgen,
v.b. aan 3 of 5m/min... dat zal een gunstig effect hebben op de
hoeveelheid N2-microbellen in je bloed en je zal o.a. minder vermoeid
zijn na de duik (en als je dat voor een diepere duik ook nog combineert
met "deep stops" ben je nog beter bezig)...
Mondstuk uitnemen, masker afzetten,...
Gewoon eens een keer mondstuk uit/in de mond nemen, of een
tijdje luchtdelen (terwijl je op gelijke diepte blijft!!!),
eventueel masker een keertje afnemen en terug opzetten, enz.,
kan zeer rustgevend en geruststellend zijn
voor mensen die reeds een tijdje niet meer gedoken hebben.
Opgelet: om problemen te vermijden blijf je bij deze oefening best
gewoon op dezelfde diepte hangen en je houdt mekaar vast zodat je
bijeen blijft... en vooral niet gaan stijgen om mogelijke
barotrauma's te vermijden!!!
Een tip om je masker af te zetten zonder gelijk half te
verzuipen en je neus te laten blokkeren en proberen toch via de
neus in te ademen... Als je je masker gewoon van je gezicht trekt
zal er plotseling een hoop water via je neus binnenlopen en bij
veel mensen "blokkeert" de neus en de ademhaling dan. Beter is
(ook bij de gewone oefeningen "bril laten vollopen en leegblazen")
de bril bovenaan een paar mm van je gezicht te trekken en die zo
gelijkmatig te laten vollopen en je neus zo die 1-2 seconden de
tijd te geven om te "wennen" en dan kan je zonder problemen je
bril helemaal van je gezicht nemen en gewoon verder blijven ademenen...
Configuratie en gebruik van je ALV/octopus
In dezelfde rubriek hoort ook duiken op de octopus, het
geeft een gerust gevoel dat alles prima werkt "ingeval van..." en het
is gelijk ook een nuttige/nodige test van je octopus en geeft je
gelijk ook de kans om de goede bruikbare
configuratie van je octopus in de praktijk uit te testen...
Je kan tevens allerlei posities uittesten m.b.t. het aanreiken van
de octopus en nadien tezamen verder zwemmen.
Een prima oefening is een out-of-air (OOA)
simuleren waarbij je onmiddellijk (!) reageert door je buddy vast te
pakken en direct je eigen ontspanner aan te bieden, dan enkele keren
zonder te stijgen mondstuk wisselen terwijl je ondertussen je eigen
ALV neemt en eerst zelf uittest vooraleer je die aan je buddy geeft
en je eigen ontspanner terug in de mond neemt om dan zo verder te
zwemmen, jij op je eigen ontspanner en je buddy op je ALV. (Opm.: als
je een DIR-style necklaced secondary hebt laat je je buddy
je hoofdontspanner houden en schakel je zelf over op die secondary.)
Een variante kan zijn dat je bij een OOA nog steeds onmiddellijk je
ontspanner aan je buddy geeft terwijl je zelf onmiddellijk je eigen
tweede ontspanner in de mond neemt, zonder te buddy breathen, en je
ALV dan aan je buddy aanbiedt om zo verder te zwemmen terwijl je
buddy aan je ALV hangt.
Wat ook prima zowel in openwater als in het zwembad kan/moet geoefend
worden is bij een OOA gewoon zelf de ALV/octopus van je buddy nemen
en beginnen te ademen zonder dat je buddy je die ALV moet aanreiken. En
uiteraard oefen je dat vanuit verschillende "posities" en liefst uit
het directe blikveld van je buddy... v.b. als je om een of andere reden
achter je buddy aanzwemt, enz.
Gebruik van je kompas
Maak ook gebruik van een duik in rustig/besloten water (Opprebais,
De Nekker, Ekeren, Zilvermeer,...) om je misschien wat minder ervaren buddy
te laten oefenen in het correct gebruik van het kompas.
Onderwaternavigatie is uiteraard veel ruimer dan alleen maar de
"basics" van "pijltje-pijltje" en "bootje-haventje" als geheugensteuntje
voor "richting van de kant weg" en "richting terug naar de kant", en
dat heb je in 5min uitgelegd maar daarmee komt de doorsnee duiker in 90%
van de duiken al goed weg en vooral ook goed terug... behalve natuurlijk
op duikstekken met een onregelmatige "rare" vorm zoals vb. Opprebais,
daar zijt ge niet veel met die truc en hebt ge best de layout van de
duikstek tussen uw oren zitten...
Daarnaast is het ook erg nuttig en leerzaam om voor de duik, op de kant,
het geplande parcours "droog" te duiken en te kijken wat je dan tijdens
de duik normaal gezien tijdens iedere strek van het parcours kan zien
op je kompas.
En idem dito, laat hem/haar eens oefening om een (de)briefing
te geven.
En als toetje "kompas in het blauw" met strikte beheersing van de
diepte... waarbij je snel leert dat je daarbij véél
meer op je dieptemeter dan op je kompas moet zitten kijken...
Je houding onderwater
Optimale houding bij het palmen om zo weinig mogelijk stof
te maken... een zeer nuttige oefening! Klassiek leren we in het
zwembad om met gestrekte benen te palmen (gewoon omdat we het gros
van de tijd aan de oppervlakte zitten te palmen)... Leuk inderdaad,
maar "in het echt", bij wat minder zicht zodat we typisch met onze neus
op ruwweg 50cm van de bodem palmen, is dat wel de "ideale techniek"
om massaal veel stof te maken... Je moet maar eens al test een einde
50cm over een modderige bodem palmen en dan even stoppen en omkijken...
Een veel betere palmtechniek voor openwater is de frogkick
waarbij je vinnen dan automatisch een heel eind boven de bodem hangen...
veel minder stof en bovendien een veel gemakkelijkere manier om je
positie optimaal te kunnen bijsturen, en zelfs vlot ter plaatse
draaien, met je vinnen! En die palmtechniek, gecombineerd met
"bijtrimmen op de longen", zal je quasi "stofloos" door het water
laten glijden... je duikmaten zullen je er dankbaar voor zijn...
De knepen van het droog duiken
Oefeningen op droogpak zijn zeker en vast nuttig de
eerste keer dat je overschakelt op een droogpak: trimoefeningen,
hoeveel lucht moet je eigenlijk in je droogpak blazen, de instelling
van de automatische loosklep, enz. Ook oefeningen voor het snel
corrigeren van een eventueel ongecontroleerde stijging wegens te veel
lucht in de benen zijn nuttig (i.c. snel "oprollen" in foetushouding
en opzij kantelen), enz.
De geheimen van je OSB
Praktisch oefenen met de OSB is noodzakelijk om te vermijden
dat je achteraf in de problemen zou komen eens je de OSB "echt" wilt
inzetten en dan misschien in de "spaghetti" vastraken en door je trap
schieten... Afhankelijk van waar/wanneer je de OSB zult nodig hebben
kan je v.b. opteren om een OSB
in combinatie met een kleine reel/spoel
(met v.b. 30-50m lijn op) te gebruiken zodat je die desgevallend vanop
iedere diepte kan oplaten, of je kan opteren voor een
compacte setup met een gewichtje of haspeltje
met ruwweg 7m
lijn
voor het geval je die OSB alleen maar plant te gebruiken voor het
maken van trappen.
Een leuke/nuttige uitbreiding van de OSB-oefening is eens je de OSB
hebt opgelaten die lijn te gebruiken als referentie voor
horizontale stijgingen/dalingen.
Je kan dan v.b. samen met je buddy de lijn
in stukjes van telkens 1m op en af "gaan" en telkens op iedere diepte
optimaal trimmen en 1min stil blijven hangen. Leuke trimoefening!
Sleutelen aan de materiaalconfiguratie
Optimaliseren van de materiaalconfiguratie is een zeer
breed gebied... Dit kan gaan over v.b. de configuratie van je
hoofd- en backup luchtvoorziening
rekening houdende met de nodige redundantie maar ook met een aantal
simpele anti-bevriezingsmaatregels,
of over waar je je mes plaatst en vooral waar
niet rekening houdende met mogelijke risico's om in netten
of lijnen verstrikt te geraken, suggesties voor
extra snijmiddelen die beter geschikt zijn voor netten/lijnen,
enz. enz. enz.
Spelenderhand reelen
Zeer leuke oefeningen, ideaal v.b. tijdens winterduiken in een
steengroeve als er toch verder niet veel te zien en te beleven valt,
zijn lijnen uitleggen m.b.v. een reel. Leuk om te oefenen, het
juiste parcours op een optimale manier uit te leggen, tie-offs/knopen te
oefenen die niet lossen onder spanning maar nadien toch gemakkelijk
los kunnen worden gemaakt, afspraken ivm wie/wat doet bij het reelen
en de onderlinge zwemposities bij het binnen/buiten zwemmen, enz. enz. enz.
Duiken en Zen: ademhalingsbeheersing
Een heel simpele en zeer nuttige oefening is gewoon
ademhalingsbeheersing. Gewoon proberen rustiger te ademen en
daarmee ook rustiger/relaxer te worden onderwater, en dat heeft een
zeer positief effect op het luchtverbruik en je kalmte onderwater!
Heel simpel: rustig langzaam gedurende 10-15sec inademen, even 1-3sec
adem ophouden, en dan rustig en zo langzaam mogelijk (15-20sec)
zachtjes uitademen... en dan terug van in het begin. Je zal merken
dat na enkele keren je vanzelf heel rustig en kalm wordt, en je
probeert dat ademregime aan te houden onderwater tijdens een
rustige duik. En ja hoor... je zal zien dat je veel rustiger duikt en
dat je verbruik serieus verbetert!
Naar boven als het echt nodig is: reddingsoefeningen
Eenvoudige reddingsoefeningen... zeker iets wat je in
een 'echte' situatie zal helpen, en je zal helpen kalm te blijven en
amper stof te maken en je buddy veilig en wel op een gecontroleerde
manier moeiteloos boven te krijgen! Klassiek leren we de BEFOS-greep
en palmen-gelijk-gek-aan... allemaal prima voor de obligate
reddingsproeven en voor een 'worst case'-scenario, maar voor de praktijk
vergeet je dat best zo snel mogelijk... We duiken tegenwoordig (de
laatste 20-30jaar toch) allemaal met een trimvest (Fenzy, klassieke
trimvest, wing, enz.) en je zou gek moeten zijn als je dat hulpmiddel
niet optimaal zou gebruiken bij een redding!
Een eerste methode is perfect toepasbaar bij een buddy die nog
prima bij bewustzijn is maar op een of andere manier niet meer 100%
zichzelf kan beredderen: je gaat in dat geval face-to-face voor je
buddy hangen, je neemt met je linkerhand de buikband of eventueel
de rechter schouder(band) van zijn trimvest goed vast en met
je rechterhand bedien je zijn inflator
(en af en toe ook de jouwe tijdens het stijgen) en je stijgt in essentie
op de trimvest van je buddy. Je kan op die manier ook heel gemakkelijk
trimvesten met een AirTrim-bedieningsknop op de trimvest zelf bedienen.
Moest je tijdens de stijging om een of
andere reden je greep op je buddy moeten lossen, dan zakt die alvast
zeker niet weg de dieperik in, een zekere verdrinkingsdood tegemoet...
Een bijkomend voordeel van de face-to-face is dat je constant oogcontact
hebt met je buddy en dat is geruststellend en helpt (verdere) paniek
te vermijden!
Een tweede methode is te verkiezen bij een (meestal bewusteloze)
duiker die plat op de bodem ligt. Ook hier ga je om zoveel mogelijk
stof te vermijden (en tenzij in de obligate reddingsproeven met een
'goed gekozen' vertrekplek waar je goed kan afstoten ga je in 90% van
de gevallen in de realiteit niet of amper kunnen afstoten op de bodem)
gebruik maken van de trimvest van het slachtoffer om de stijging in te
zetten en om de stijgsnelheid te controleren. De truc hier is dat je
jezelf schuin rechts achter het slachtoffer plaatst, je steekt je
rechterarm onder de rechter oksel van het slachteroffer door en met
je rechter elleboog trek je op die manier het slachtoffer vast tegen
je borst. Met je rechterhand hou je de automaat van het slachtoffer in
zijn mond en hou je het hoofd in hyperstrekking. Met je linkerhand
grijp je over de linker schouder van het slachtoffer heen naar zijn
inflator die je dan op die manier vlot kan bedienen en zo kan je zonder
het minste stof te maken beginnen stijgen en zeer gecontroleerd naar
de oppervlakte stijgen. Het kan zijn dat je hierbij af en toe ook lucht
uit je eigen trimvest moet dumpen, afhankelijk van de diepte vanwaar
je vertrekt.
Beide technieken zorgen voor een zeer veilige en gecontroleerde stijging
waarbij je als redder zelf eigenlijk geen moeite moet doen. Het kan
zeker geen kwaad om die technieken regelmatig eens met verschillende
buddies te oefenen, en omwille van veiligheid ga je uiteraard je
beperken tot een stijging van amper enkele meter om te vermijden dat je
er onnodig een jo-jo-duik van gaat maken... en die enkele meter zijn
op zich al voldoende om het vertrek perfect onder de knie te krijgen
en een goeie feeling te bekomen van de nodige controle van de trimvest
van het slachtoffer.